آيا موجودات فرازميني وجود دارند؟ نظر قرآن و روايات ما در اين باره چيست؟

اگر منظور از موجودات فرازميني همان موجودات تخيلي اي است كه در فيلم هاي تخيلي به تصوير كشيده مي شود بايد گفت كه همانطور كه از نام چنين فيلم هايي بر مي آيد آنها تنها ساخته هايي بر آمده از افكار و خيالات انسان است و دليلي بر وجودشان نيز نداريم ؛ نه علم وجودشان را تاييد كرده و نه از وحي در موردشان سخني به ميان آمده است.

آنچه در وحي آمده است از اين قرار است. خداوند در قرآن كريم مي فرمايد: «هر چه در آسمان‏ها و زمين است از جنبندگان و ملائكه، بدون هيچ تكبّر تسليم و خاضع در برابر پروردگارند» (فصلت/11). بنابراين اصل وجود موجوداتى در آسمان‏ها (كرات ديگر) مورد تأييد قرآن است، گرچه جزئيات آن براى ما مكشوف نيست.
در برخي از روايات آمده كه غير از منظومه شمسي، منظومه هاي ديگري هست كه در برخي از كرات آنها، موجودات زنده اي وجود دارند .ظاهربرخي از آيات قرآن نيز چنين است ؛ مثلاً در آيه 29 سوره ( ( شوري ) ) مي فرمايد : ( ( ومن آياته خلق السموات والارض و مابث فيهما من دابه ؛ و ازنشانه هاي او است آفرينش آسمان ها و زمين و آنچه از جنبندگان در آن دوپراكنده ساخته است ) ) . چنان كه مشاهده مي شود، در اين آيه يكي ازنشانه هاي خداوند، آفرينش و پراكندن جانداران در زمين و آسمان ها قلمداد شده است .] براي آگاهي بيشتر ر . ك : ( ( قرآن ، تورات ، انجيل و علم ) ) ، دكترموريس بوكاي ، ترجمه : مهندس ذبيح الله دبير. به نقل از سايت تبيان كلمه «دابه» و كلمه «فيهما» صريحاً مي‏گويند، جنبندگان و موجودات زنده منحصر به كره زمين نيستند، بلكه در آسمانها و كرات عالم بالا نيز جنبندگان و موجودات زنده‏اي وجود دارد. در حديث معروفي مي‎خوانيم «هذهِ النُّجومٌ الَّتي فِي السَّماءِ مَدائِنٌ مِثْلَ مَدائن الاَرْضِ» قرآن و آخرين پيامبر، حضرت آيت الله مكارم شيرازي به نقل از سايت تبيان[
چند نکته شايان توجه است: 1. براساس روايات، همه مفسران برمي آيد که در برداشت از يک آيه، نبايد به همان آيه بسنده کرد؛ بلکه بايد همه آيات قرآن کريم را - به ويژه آياتي که درباره يک موضوع هستند - در کنار هم قرار داد و پس از بررسي همه آنها و کنکاش در ارتباط آيه ها به يکديگر يا عدم ارتباط و بررسي دلايل عقلي و نقلي اقدام به تفسير و برداشت کرد. چنين روشي در تفسير و شرح هر کتابي مرسوم است. 2. در آيات (انعام، 130؛ حجر، 27؛ جن، 1 و...) بسياري آمده است که افزون بر انسان، موجود ديگري به نام جن وجود دارد که داراي شعور است و مانند انسان مکلف بوده و در آخرت حساب رسي خواهند داشت. لذا در بسياري موارد، خطاب قرآن کريم، متوجه جن و انس با هم است: از جمله: «فبأي آلاء ربکما تکذبان» ديگر اين که سوره «رحمن» از همان ابتدا درباره جن و انس است و خود اين قرينه است بر اين که مراد از «من عليها» اين دو مي باشند. 3. در اين که آيا در کرات ديگر يا زمان هاي پيشين موجود ديگري مانند انسان بوده يا نبوده يا خواهد آمد يا نه - گرچه برخي روايات به وجود موجودات در کرات ديگر اشاره کرده اند - چون نص مستحکمي نداريم، نمي توانيم قاطعانه نفي يا اثبات کرده، نظر خود را به قرآن کريم تحميل کنيم. هر چند اگر هم موجوداتي افزون بر انسان باشند به حکم قطعي آيات پيش از قيامت فاني خواهند شد «کل شيء هالک الا وجهه» (معارف قرآن، مصباح يزدي، ج 3 - 1، ص 173). 4. فنا گرچه در لغت به معناي از بين رفتن است و در اين آيه نيز به معناي معدوم شدن مي باشد اما اين معدوم شدن به معناي فناي مطلق و نيست شدن نيست. دليل اين نکته، آيات، روايات و ادله عقلي بسياري است که مرگ را پايان زندگي انسان نمي دانند، بلکه آن را دريچه اي به جهان ديگر حساب مي کنند. و اساسا روح که يک امر مجردي است آيا قابل فناء است يا آن که فنا پذيري از خصوصيات ماده و ماديات است، اين بحث مهمي است که در فلسفه اسلامي به خوبي تبيين شده است.